naśmiewanie się z innych
Jakby się uprzeć wszystko ma swoje dobre i złe strony. Jakby nie patrzeć jeżeli ktoś by mnie zdradził, potrzebowałbym sporo wyjaśniania i czasu na przetrwanienie. Nie po to się jest w tym konkubinacie czy yam nawet normalnym związku, aby sobie skakać do innych a wracać do domu jak już się tam znudzi
Czy nasze pokolenie jest rzeczywiście tak szczęśliwe jak uważa? Jak reagować na wyśmiewanie i poniżanie? Kiedy naśmiewanie się i mobbing się skończy? Uważa się, że pokolenie Y jest rozpuszczone przez technologię, świat aplikacji społecznościowych, tudzież rozpieszczenie. Nie boimy się niczego, zagrożenia nie wyczuwamy, a o respekcie i szacunku do starszych nawet nie ma mowy. Jak każdy młody człowiek mieliśmy od wiek wieków te same dylematy i problemy. I prawdopodobnie to prawa jeżeli chodzi o to czy dorosłych są bardziej skomplikowane lub nie. Okrutny czas w życiu młodych Siedzę sobie do późna i nagle widzę tekst o akceptacji swojego ciała. Czytam go, a chwilę później wyskakuje mi news, o jakimś napastniku na nastolatki, gwałcicielu, czy czymś tam. Kiedy wchodziłem w etap dojrzewania, bardzo chciałem sprostać oczekiwaniom innych. Koleżanki czy dziewczyny które obserwowałem jeszcze bardziej. To było smutne, ale one naprawdę chciały być nieskazitelne. Byle pryszcz czy siniak i już wielki problem. Opiekunom nie mówi się wszystkiego. Zwyczajnie chce się zapomnieć. Jeżeli ma się starsze rodzeństwo, które wysłucha, doradzi, a w razie czego rozkwasi nos komu będzie trzeba, już ma ogromne szczęście. Podobnie baliśmy się, mieliśmy obawy, staraliśmy się sprostać wyzwaniom czy poddawaliśmy gdy już nic nie przychodziło do głowy. Nieprawdą jest odnośnie to co nam wmawiało. Kiedyś czasy wcale nie były lepsze. Na świecie od zawsze była zawiść, zazdrość, chęć pokazania się ponad kimś i potrzeba dowartościowania w celu zabicia swoich kompleksów czyimś kosztem. Atlas Marzeń Przygotuj się na Start! Pokonaj kompleksy. Jak poradzić sobie z kompleksami i poniżaniem Zdobywcy Serc Jak wpływa na nas zdanie innych? Jakiś czas temu miałem okazję poznać dziewczynkę, uważającą się za brzydką ponieważ inni Jej nie lubią. Głupią z powodu ulubionych zespołów. Dziwną ze względu na to, że jest jaka jest. Prawda jest moim zdaniem o wiele trudniejsza do przełknięcia. Nie chodzi o to, że nas się nie lubi ponieważ jesteśmy brzydcy, lub odwrotnie. Wyróżniamy się z tłumu. Nie jesteśmy jak oni. Mamy grzywkę, dziwny „zaczes”? Ubieramy się jak do Kościoła i mamy zawsze kredki ułożone odcieniami? Rzeczywiście to jest jeden z powodów. Tylko problem polega na tym, że skoro ktoś uznał nas za ofiarę, to świadczy o naszym pozwoleniu na to. I czy byśmy byli inni, słuchali tego co wszyscy i zachowywali się jak większość, to niczego nie jest szansa na zwiększenie akceptacji wśród rówieśników, ale nie będziemy czuli się sami z sobą dobrze. Przechodziłem to i wiem co czuje człowiek udający kogoś kim nie jest. Jak przetrwać kompleksy? W sumie trauma gdzieś pozostaje. Głęboko w serduchu. Każde wspomnienie boli mniej, ale zawsze cokolwiek się poczuje. Kto kiedy powiedział, w jaki sposób uderzył czy zachował wobec nas, czujemy nawet po latach. Gdy nasze dzieci dorastają i przychodzą z podobnym problemem, albo łatamy nasze rany rozpętując wojnę z nauczycielami, innymi rodzicami czy między dzieciakami, albo żyjemy dalej, udając jak jest dobrze i pięknie. Niektóre kompleksy są do przeżycia. Z wiekiem masy mi przybyło, okazało się, że wcale nie jestem słaby, a rowerem jestem wstanie przejechać więcej niż nie jeden co szpanował na zajęciach wychowania fizycznego. I teraz z perspektywy czasu, uśmiecham się gdy któreś z przyjaciół przypomina mój trądzik, budowę ciała czy sposób ubierania, ponieważ jestem im wdzięczny, że są. Tamten czas nie jest już istotny. Dolewam wódki do drinku lub szampana i traktuje to jako mały ułamek przeszłości. Zastanawiam się wtedy tylko nad jednym. Czy jestem szczęśliwy? Odpowiadam, że tak! Pomimo tego co było kiedyś w szkole. Moich kompleksów i potrzeby udowodnienia światu, iż jestem super, minęły. Teraz jest co innego ważne. Dziękuję losowi za wspaniałą rodzinę, dziewczynę która uśmiechem upiększa każdy dzień, przyjacielowi, który chociaż pełen wad, swoimi zaletami jest przy mnie, oraz znajomym bez których byłoby nudno, a cokolwiek bym organizował, byłoby puste jak słoik bez wspomnień i przyszłych chwil. Może spróbuj tego? Jeśli nie radzisz sobie z kompleksami lub spotyka Cię poniżanie w miejscach publicznych (np. szkole, pracy) lub w inny sposób, wypełnij ćwiczenia, które dla Ciebie przygotowałem. Wiele lat temu, uporałem się ze swoimi wadami i komentarzami na swój temat. Pomimo wszystko postanowiłem o tym mówić i wspierać tych, którzy są poniżani lub wciąż nie potrafią uporać się ze swoimi defektami. Z powyższymi ćwiczeniami, być może być Ci łatwiej uporać się z tym co nie pozwala uwierzyć w siebie. Dołożę też wszelkich starań, aby pokazać Tobie, jak dużo znaczysz i dlaczego nie powinieneś mieć kompleksów. Zrobię wszystko, aby ułatwić Ci zrozumienie co się dzieje i jakie zachowania prowokują ludzi do poniżania Ciebie. Lista słów i wyrażeń podobna do słowa lekceważenie: lekceważenie innych, lekceważenie nakazów. Słownik synonimów słowa lekceważenie. W niniejszym słowniku synonimów języka polskiego dla słowa lekceważenie znajduje się łącznie 361 synonimów. Synonimy te podzielone zostały na 18 różnych grup znaczeniowych.Odpowiedzi $adi$ odpowiedział(a) o 13:19 Jak się śmieją to z dzieci z gimnazjum, albo musza mieć spory powód, aby się śmiać z kogoś w ich wieku MaCio$ odpowiedział(a) o 13:20 najczęściej to gimby się naśmiewają z innych, leceum to bardziej ogarnięta grupa... w każdym razie, była. wszędzie znajdą się debile: czy to gimbaza, czy licealiści, czy już studenci... Lepiej pogodzić się z chamstwem społęczeństwa i nauczyć się sobie z tym radzić. Pozdrawiam. Doma:P odpowiedział(a) o 13:24 Nie jest to takie naśmiewanie sie jak można spotkać się u dzieci z podstawówki czy w gimnazjum. W sumie, sama teraz idę do pierwszej klasy liceum ale mam starszych znajomych i mogę Ci powiedzieć, że jeśli ię z kogoś "śmieją" to tak... hm.. jakby to powiedzieć.. dla zabawy? Nie jest to coś co rani te osobe itp ;) zależy czy dorośli już do bycia licealistą czy są nadal na poziomie gimbazy blocked odpowiedział(a) o 13:30 Zależy czy są w Liceum tak to chodzą tylko nie ambitni.(większość wsioków)Ale nie jeśli są w innym liceum to się będą śmiać tylko w zabawnych sytuacjach.(Poziom wyżej) blocked odpowiedział(a) o 14:33 Teoretycznie w liceum ludzie są starsi, więc powinni być nieco bardziej dojrzali i tolerancyjni. W praktyce wygląda to trochę gorzej. Czasami zachowanie moich znajomych przypomina mi zachowanie obrażalskich dzieci z podstawówki. W gimbazie zdarzało się, że ludzie jechali po sobie równo albo dokuczali na wszelkie możliwe sposoby. W liceum już tak nie robią. Bo wolą się obrazić i obgadać kogoś za plecami w sposób pseudo-cywilizowany i pseudo-uzasadniony. Gadka pozowana na inteligentną, mająca na celu tylko zmieszanie kogoś z błotem. Wyśmiewanie? Tak. Takie nowoczesne. Ale bywa różnie. W moim liceum jest akurat taka atmosfera a nie inna. Znam rówieśników spoza szkoły, którzy zachowują się zupełnie normalnie i nie ma w nich tyle jadu. Zależy na kogo trafisz. Ale i tak najważniejsze jest to, czy i jak sobie z tym radzisz. Grayson odpowiedział(a) o 15:27 Liceum to nie gimnazjum. Ludzie są różni, inni mogą się naśmiewać, inni nie, wszystko zależy od człowieka. Kiedy jeszcze chodziłam do liceum, nikt się z nikogo nie wyśmiewał. Ludzie bardziej skupiali się na sobie, niż zawracali sobie głowę dokuczaniem innym. Rafinha odpowiedział(a) o 22:18 To zależy od osób ale patrząc na moich znajomych i osoby w moim liceum- spora grupka ludzi naśmiewa się z innych. Szczególnie starszaki, chłopaki z pierwszoklasistów, otyłych ludzi, dziwaków i wyrzutków. blocked odpowiedział(a) o 11:24 nie czsto,ale sie zdarza. EKSPERTTokage odpowiedział(a) o 19:41 Prędzej bym obstawiał na podstawówkę i gimnazjum, a liceum zostawił w spokoju. Wiadomo, że wszystko zależy od ludzi, grupy, szkoły, bo zawsze znajdzie się ktoś mniej dojrzały. Ze swojego doświadczenia jak i opowiadań znajomych wiem, że naśmiewanie się z innych nie jest aż tak powszechne. Muszę przyznać, że zdarza mi się z kogoś nabijać, ale nie otwarcie i nie na masową skalę. anefibi odpowiedział(a) o 13:20 przeważnie tag, najebane w glowach pozdroo.! ;) Uważasz, że ktoś się myli? lub
Mam lepsze pytanka :) - Czy są "Polacy", których kręci naśmiewanie się z innych Polaków, zamiast zwyczajowo z nacji nam niechętnych? - Tak, takie miernoty istnieją! Jak widać. - Czy wśród Polaków znajdziemy żałosne jednostki, których nakręcony przez wymienione wyżej miernoty materiał, będzie bawił?
Inteligencja emocjonalna to zdolność, która jest ceniona coraz bardziej. Udowodniono już że decyduje o tym, jak dobrze żyjemy. Ci, którzy ją rozwijają, są bardziej skuteczni we wszystkich aspektach życia, ale przede wszystkim są bardziej szczęśliwi. Inteligencja emocjonalna pomoże ci w wielu momentach twojego inteligencji emocjonalnej powoduje wiele komplikacji. Nie ma znaczenia, czy potrafisz rozwiązywać zagadki współczesnej fizyki, jeśli w końcu i tak poczujesz się sfrustrowany. Kogo obchodzi, że jesteś w stanie zarobić dużo pieniędzy, skoro w ostatecznym rozrachunku czujesz tylko udrękę lub smutek.“Inteligencja emocjonalna stanowi 80 procent sukcesu w życiu”. –Daniel Goleman–Inteligencja emocjonalna i życiowy sukcesBycie emocjonalnie inteligentnym nie oznacza osiągnięcia sukcesu we wszystkim. Nie oznacza również, że będziesz roztaczał nieodparty urok lub będziesz cieszyć się popularnością. Ta zdolność wiąże się bardziej z samokontrolą i pewnością siebie. Są to postawy kultywowane wewnętrznie, ale odzwierciedlane w naszym zewnętrznym zachowaniu i przynoszące im bardziej asertywne często pojawiają się pewne cechy wskazujące na brak inteligencji emocjonalnej. Znajdziesz je w osobach, które odniosły ogromny sukces, ale także tych, którym się to nie udało. Teraz porozmawiamy o pięciu cechach, które najczęściej wiążą się z brakiem inteligencji zdenerwowania, gdy ktoś nie rozumie tego, co próbujesz mu wytłumaczyćSą ludzie, którzy stają się bardzo spięci, gdy ktoś nie rozumie tego, co próbują powiedzieć. Najgorsze jest to, że obwiniają za to tę drugą osobę. Używają takich zwrotów, jak “Czy to naprawdę takie trudne do zrozumienia? lub “Każdy mógłby to zrozumieć”. W ten sposób przechodzą z sytuacji pełnej napięcia do cecha ujawnia, że taki człowiek jest mało podatny na jakiekolwiek zmiany i prawdopodobnie nastawiony egoistycznie. Jest to ktoś, komu trudno zrozumieć, że są różne sposoby przetwarzania i przyswajania informacji. Nie przyjmuje również do wiadomości, że jego sposób tłumaczenia może być wadliwy. Wyrządza wiele szkody w sytuacji, która mogłaby zostać rozwiązana dzięki zaledwie paru minutom się ze wszystkich dookoła i liczenie na to, że to zaakceptująIstnieje duża różnica pomiędzy śmianiem się z kimś a wyśmiewaniem kogoś. Ci, którzy rozwinęli inteligencję emocjonalną, rozpoznają tę różnicę. Ale nie tylko to – potrafią wyczuć, kiedy żart jest powodem czyjegoś który nie posiada inteligencji emocjonalnej skończy na obwinianiu innych. Będzie uważał, że jeśli drugiej osobie żart nie przypadł do gustu, to jest ona nadmiernie wrażliwa i “zgorzkniała”.Nie zdaje sobie nawet sprawy, że jego dowcipy mogą nie być wcale takie śmieszne lub też być zwyczajnie obraźliwe. Nie rozumie także, że inni mogą się różnić i nie muszą przyjmować wszystkich żartów wybuchami wzięcia pod uwagę różnych opiniiNa dłuższą metę wszyscy zgadzamy się z tym, co nazywa się “systemem przekonań”. Są to pomysły biorące się z wykształcenia jakie otrzymaliśmy, jak również z naszych doświadczeń i wynikające z naszej własnej osobowości. Tworzymy koncepcję rzeczywistości, która służy nam za punkt w niektórych przypadkach ten system przekonań może przyjąć postać skorupy. W tym przypadku nasz pogląd na świat nie jest owocem osobistego rozwoju, lecz raczej nierozpoznaną neurozą. Dlatego też każda opinia, która różni się od naszej, jest postrzegana jako zagrożenie, nawet przed dokonaniem analizy, czy jest istotna, czy też Obwinianie innych o nasze niepowodzeniaTa cecha może być podsumowana poprzez sparafrazowanie biblijnego powiedzenia, że niektórzy widzą źdźbło w czyimś oku, podczas sami nie widzą belki. Istnieją problemy, które są tylko nasze, ale są i takie, które dzielimy z partnerem, grupa osób lub w tym otoczeniu pojawiają się ludzie, którzy, gdy coś im się nie udaje, zrzucają winę na to cecha jaka pozostała z braku poczucia bezpieczeństwa w okresie dzieciństwa. Osoba taka myśli po pierwsze, że błąd jest czymś fatalnym. Po drugie, celem jest określenie, kto jest winny, a nie dlaczego coś się nie tych, których rozwój emocjonalny poszedł we właściwym kierunku, błąd jest postrzegany jako coś normalnego, coś, co po lepszym zrozumieniu będzie okazją do osobistego rozwoju. Zamiast szukać winnego, szukają przyczyn i Odczuwanie nienawiści do pracy jaką wykonujemyWiększość z nas spędza dużą część swego życia w pracy. To jest rzeczywistość, której nie możemy uniknąć. Chociaż nie jest to jedyny aspekt naszej egzystencji, to jednak zajmuje dużo czasu i energii i czymś niewłaściwym byłoby postrzeganie jej jako czegoś, co jest tylko przykrą praca, czy prosta, czy też trudna ma na nas wpływ. Kiedy staje się zadaniem, którego nienawidzimy i nie możemy dłużej wytrzymać, nie ma powodu, aby to dalej robić. Każdy powinien powziąć postanowienie, że będzie szukał pracy, która pozwoli mu w jakiś sposób się emocjonalna jest czymś, co można rozwijać. Dla niektórych będzie to łatwiejsze, dla innych bardziej skomplikowane. Ale wszyscy ludzie mają prawo i obowiązek aby żyć lepszym życiem. Dlatego warto podjąć wysiłek, by zwiększyć nasz poziom inteligencji, którą będziemy mogli zastosować do wszystkich naszych może Cię zainteresować ..."Przeminęło z wiatrem" Victora Fleminga to ekranizacja powieści Margaret Mitchell. Film miał premierę w 1939 r. Akcja melodramatu rozgrywa się w czasach wojny secesyjnej.
Są tacy co gdy zobaczą cierpienie innych, podejdą, pomogą. Lecz są też ludzie (zazwyczaj 10-latkowie) którzy zaczną rzucać kamieniami. Ostatnio w internecie pojawił się materiał, w którym pewien "śmieszek" (z racji tego iż nie wiem kim on jest, nazwijmy go tak dla ułatwienia) groził komuś potrzebującemu. Nie wiem czy to był ktoś bezdomny, czy osoba uzależniona od alkoholu. Nie wnikam. Lecz naszą powinnością jest szacunek do życia- naszego jak i innych. Autor filmiku chciał nastraszyć naszego "Ziziego" (śmieszek zwracał się do niego w ten sposób) celując w niego z broni- dla renty- jak to mówił. Nie będę się zbytnio rozpisywać, lecz jak się domyślacie, główny bohater nagrania był bardzo przerażony. Zachowanie autora, było bardzo nieludzkie. W dzisiejszych czasach mamy w sobie mało człowieczeństwa. Większość z nas podąża za swoimi potrzebami, nie bacząc na uczucia innych. Dlatego zastanówmy się przez chwile... Jaki to ma sens. Przecież w każdej chwili możemy stać się tacy jak "Zizi" nawet ja mogę. Wszystkie złe uczynki do nas wrócą, nie wiem czym jest to spowodowane. Na każdym kroku mam na to dowód. Dlatego róbmy najwięcej dobrego. Te dobre czyny również będą miały odzwierciedlenie w naszym przyszłym życiu. Powiedzcie co Wy sądzicie na ten temat w komentarzach :)